Neden esrar iciyorsunuz?

[Canna]

Yok dostum Hollanda da bile bulamadim, ama sömeklerden kendin cikartabilirsin, THC yagi.

 

[Üye silindi 28504]

Dostlar yorumlarinizi paylasin , bakalim ne sonuc cikacak. Ben 19 yasinda basladim, ictigim zaman bana nese veriyor, bir süre olsada rahatliyorum (arada sex oluca tadina doyum olmuyor) ve bu rahatlamamin ertesi daha enerjik oluyorum, ondan dolayi yaklasik 40 senedir tiryakisi olmusum.

18 yasimda kullandim ilk. Simdi 40 a merdiven dayadik neredeyse. Benim kullanma nedenim endiseli ruh halimi bir nebzede olsa tedavi edebiliyor olmasi. En azindan kullandiktan sonra bir kac gun sakin kalabiliyorum. Fakat farkettimki duzenli kullandigim donemlerde endiseli ruh halimden kurtulmama ragmen genel olarak daha sinirli bir inssn oluyorum. Herkeste daha farkli olabilir tabi bu durum.
Bunu bir şifa olarak goruyorum ama ayni zamanda her śifa bir zehirdir de. Dogru kullanildiginda ise yarayan ilac gibi

 

[Canna]

18 yasimda kullandim ilk. Simdi 40 a merdiven dayadik neredeyse. Benim kullanma nedenim endiseli ruh halimi bir nebzede olsa tedavi edebiliyor olmasi. En azindan kullandiktan sonra bir kac gun sakin kalabiliyorum. Fakat farkettimki duzenli kullandigim donemlerde endiseli ruh halimden kurtulmama ragmen genel olarak daha sinirli bir inssn oluyorum. Herkeste daha farkli olabilir tabi bu durum.
Bunu bir şifa olarak goruyorum ama ayni zamanda her śifa bir zehirdir de. Dogru kullanildiginda isimize yarayan ilaclar gibi bence.

Abartmadigin sürece sifa, abartisan zehir dostum, sana katiliyorum.

 

[hermesforever]

İçince 180 derece değişen adamdan hep uzak durdum ben. Bunu içmesini bilen adamla içeceksin. Trip yaşamak yerine eğleneceksin.

 

[Canna]

Bu merette ayni RAKI gibi herkesle icilmez

 

[FullHD1]

Hoşuma gidiyorrr

 

[JAPANESE]

Mutlu oluyorum. Gün içindeki herşeyi tüm sorunlarımı bir nebze unutturuyor. İşyerinde sokakta çevremde o gün olay kötü durum olduysa tartışma yasadiysam sigara içince sinirli olmuyorum. Gevsiyorum dediğin gibi sex ile bambaşka bir boyut kazanıyor özellikle ön sevişme çok iyi oluyor abi Kedim var birtane o da geliyor yanıma onu da seviyorum evren o an bambaşka oluyor. Dünyanın benim etrafımda dönmediğini hatırlıyorum. Huzur veriyor.

 

[FullHD1]

Millet destan yazmışş ha

 

[sanaldarbe]

abiler öncelikle yaş ortalaması düşündüğümün de üstündeymiş, tekrar saygılar
naif kibar şiddet sevmeyen bir mizacım vardı, psikopat bir baba ve abinin elinde büyüdüm, anksiyete kaygı yetersizlik sendromu vs gırlaydı o zamanlar, o zamanlar dediğim de 15 yaşım. kelimenin tam anlamıyla delirttiler, çoğunuza tanıdık geleceği üzere titreyen ellerle başlar bu senaryo sonra her kendi ellerine baktığında aynı filmi tekrar tekrar yaşarsın, insanlar ellerini fark edince utanırsın, böyle böyle gider bu film.
15 yaşımda kimyasalla tanıştım o zaman esrarı sevememiştim, boş sigara hiç içmediğimden çok öksürtüyordu ama şeker öyle değil, içtiğin zaman sen ve beyninin içindeki diğer şeyleri keşfetmek var, başkası yok.tek sınırın kendi hayal gücün. 7 yıl şeker kullandım, günde 4 attığım oluyordu, ara vermeden her gün her gün takıldığım da oluyordu. sonra zaman geçtikçe şekeri patlatmadan evvel bi kapak yapa yapa bu esrarı çok sevmeye başladım, şekeri de bulmak zorlaştı bi dönem, esrara devam ettim. esrara devam ettiğim sürede de bu otun aslında ne kadar yeterli olduğunu fark ettim, kimyasalla arama mesafe koydum, sorunlarımdan kaçıp kafa yaşamak yerine sorunlarımı sırtıma yük etmekten vazgeçebilmeyi öğrendim o dönem yavaş yavaş.
şimdi bu hikaye sıkıntılıymış gibi gözükebilir ama esasında öyle değil, en büyük aydınlanmalarımı kafam güzelken yaşadım, asla eğlencem için kimseye rahatsızlık vermedim, kendimle olan sorunlarımın tamamını kafam güzelken çözdüm, bu hayattan zevk alabileceğimi kafam güzelken fark ettim, en büyük zevkim hava kararınca bir kaç kapak alıp bu dünyada olmanın, nefes alabilmenin tadını çıkarmak, gündüz vakti fark edemediğim güzellikleri akşam elimde malzememle düşünüp fark etmeye çalışmak. aslında mutlu olmanın ne kadar kolay olduğunu keşfettim o takılmalarımda. iddaa ediyorum tüm dünya esrar içse savaşlar biter
bugün yaşım 26, 11 yıl oldu esrar kullanalı, geçmiş 4 yılda toplasan 2 kere kimyasal kullanmışımdır. zaman geçtikçe travmalarımı çözdüm, kendi kendine yeten bir insan olmaya başladım, yalnızlığın tadını alınca bağımlısı oldum. huzur dolu evime girip bir kaç kapak yapmak en özel zevkim oldu dışardan insanlar beni tanıyınca genelde severler, güvenirler ama çok arkadaşım yok, yalnızlığı sevdiğimden kalabalığa pek uzun süre katlanamıyorum ama kafa dengi dostlarla bu otun ayrı bi zevki olduğunu da söylemek lazım. torbacı peşinde koşmaktan bıktığım için kendi malzememi diktim ilk grow umu yaparken bu forumu keşfettim, size danışarak yapıyorum şimdi bişeyler.
bu arada not düşeyim benden küçük kardeşlerim belki okur diye, ben asla sorunlarımdan kaçmak için içmedim, başıma gelen sıkıntıların akşamlarında özellikle uzak durdum. her sıkıntıda kaçıp bunu içerseniz bu sizi uzun vadede kötü etkileyecek. sıkıntıları çözmeye karar verip bi sktir çekmeye hazır hissettiğiniz anda ateşleyin sigaranızı bakın keyfinize, kalan sınırlı sayıda nefesinizi içinize çekerken aslında her şeyin ne kadar boş olduğunu ve gerçek olan tek şeyin siz ve mutluluğu bulabildiğiniz küçük anlar olduğunu keşfedin

 

[FullHD1]

abiler öncelikle yaş ortalaması düşündüğümün de üstündeymiş, tekrar saygılar
naif kibar şiddet sevmeyen bir mizacım vardı, psikopat bir baba ve abinin elinde büyüdüm, anksiyete kaygı yetersizlik sendromu vs gırlaydı o zamanlar, o zamanlar dediğim de 15 yaşım. kelimenin tam anlamıyla delirttiler, çoğunuza tanıdık geleceği üzere titreyen ellerle başlar bu senaryo sonra her kendi ellerine baktığında aynı filmi tekrar tekrar yaşarsın, insanlar ellerini fark edince utanırsın, böyle böyle gider bu film.
15 yaşımda kimyasalla tanıştım o zaman esrarı sevememiştim, boş sigara hiç içmediğimden çok öksürtüyordu ama şeker öyle değil, içtiğin zaman sen ve beyninin içindeki diğer şeyleri keşfetmek var, başkası yok.tek sınırın kendi hayal gücün. 7 yıl şeker kullandım, günde 4 attığım oluyordu, ara vermeden her gün her gün takıldığım da oluyordu. sonra zaman geçtikçe şekeri patlatmadan evvel bi kapak yapa yapa bu esrarı çok sevmeye başladım, şekeri de bulmak zorlaştı bi dönem, esrara devam ettim. esrara devam ettiğim sürede de bu otun aslında ne kadar yeterli olduğunu fark ettim, kimyasalla arama mesafe koydum, sorunlarımdan kaçıp kafa yaşamak yerine sorunlarımı sırtıma yük etmekten vazgeçebilmeyi öğrendim o dönem yavaş yavaş.
şimdi bu hikaye sıkıntılıymış gibi gözükebilir ama esasında öyle değil, en büyük aydınlanmalarımı kafam güzelken yaşadım, asla eğlencem için kimseye rahatsızlık vermedim, kendimle olan sorunlarımın tamamını kafam güzelken çözdüm, bu hayattan zevk alabileceğimi kafam güzelken fark ettim, en büyük zevkim hava kararınca bir kaç kapak alıp bu dünyada olmanın, nefes alabilmenin tadını çıkarmak, gündüz vakti fark edemediğim güzellikleri akşam elimde malzememle düşünüp fark etmeye çalışmak. aslında mutlu olmanın ne kadar kolay olduğunu keşfettim o takılmalarımda. iddaa ediyorum tüm dünya esrar içse savaşlar biter
bugün yaşım 26, 11 yıl oldu esrar kullanalı, geçmiş 4 yılda toplasan 2 kere kimyasal kullanmışımdır. zaman geçtikçe travmalarımı çözdüm, kendi kendine yeten bir insan olmaya başladım, yalnızlığın tadını alınca bağımlısı oldum. huzur dolu evime girip bir kaç kapak yapmak en özel zevkim oldu dışardan insanlar beni tanıyınca genelde severler, güvenirler ama çok arkadaşım yok, yalnızlığı sevdiğimden kalabalığa pek uzun süre katlanamıyorum ama kafa dengi dostlarla bu otun ayrı bi zevki olduğunu da söylemek lazım. torbacı peşinde koşmaktan bıktığım için kendi malzememi diktim ilk grow umu yaparken bu forumu keşfettim, size danışarak yapıyorum şimdi bişeyler.
bu arada not düşeyim benden küçük kardeşlerim belki okur diye, ben asla sorunlarımdan kaçmak için içmedim, başıma gelen sıkıntıların akşamlarında özellikle uzak durdum. her sıkıntıda kaçıp bunu içerseniz bu sizi uzun vadede kötü etkileyecek. sıkıntıları çözmeye karar verip bi **** çekmeye hazır hissettiğiniz anda ateşleyin sigaranızı bakın keyfinize, kalan sınırlı sayıda nefesinizi içinize çekerken aslında her şeyin ne kadar boş olduğunu ve gerçek olan tek şeyin siz ve mutluluğu bulabildiğiniz küçük anlar olduğunu keşfedin

Adamsın yanlız takılmak en iyisi

 

[Nerdelanboksör]

İyi geceler güzel insanlar. Uzaktan takipteydim hep yeni üye oldum. Yaş 20-35 arası akşam 6 da hergun masam hazır biraya oturdum 15 sene boyunca saat 5 olunca elim ayağım titrer iş ten meyhaneye zor atardım kendimi. Böyle gitti yıllarca düştük yuvarlandik alkolü anlatmıyım sınırı gectigin an rezillikler başlıyor uzatmadan gecicem. Daha önce geri çevirmeme rağmen yaklaşık 10 yıl öncesi tanıştım DELİ GONCA yla herkes söyler ama çevremde içilebilecek en güzel kızları içtim. Kafam hem güzeldi hemde düzeldi açıldı etti güzel işler yaptım. Mesleğim olmamasına rağmen Beyoğlu'nda bir pasajda çay ocağı devraldım sabah akşam çay çorba cigara o kadar mutlu gectiki yıllar. Çorbacı her sabah gelir çayını içer çorbayı bırakır devam ederdi. Beyoglunun en karışık olduğu zamanlar çevik kuvvetin bizim çay ocağında konuşlandığı dönem bile hiç falso vermedik. İşte en son geçen sene her düzgün içen adamın tr de başına geldiği gibi bok yoluna gittim. yolda alıp (e-5) aradılar yanımda oturan elektrik ustası ( 50 yaşında asıl işi gemici) sabıkası olduğundan dolayı ( insan kaçırmış zamanında) arama yapıp beni de aradılar. Geçen kıştan beri bagajda duran montun astarindan 0.70 Gr (1 değil) çıkmıştı.
Olmadı olmadı ne dediysek anlamadi amcalar yanlarından birisi hatta amirim bu mal yok burda demesine bende sayın amcacim bu taaa geçen kış giydiğim mont bıraktım artık falan filan tabiki yemedi ben 1 sene denetimli yola devam.

Şimdi 2 ayım kaldı bitiriyorum olayı. Bu arada 10 yıl düğün cenaze doğum ölüm günde 2 bazen 3 öğün dalgalanan ben,yaklaşık 6 aydır kokusunu unuttum. Bazen Carlsberg içiyorum akşamları kapağı açınca o koku burnuma vuruyor deli oluyorum.
İçermiydim bulurmuydum bulurdum.
Ama söz verdim kendime sadece kendi ürettiğim şeyi icicem. o yüzden buralardayım sizin yazıp ettiklerinizi okuyorum elimde kağıt kalem not alıyorum yakın zamanda grow a başlama niyetim var.

Dükkanı devrettim İstanbul dışı sahil tarafi bir yerlerdeyim. Yapicam bu işi sizden bol destek rica edicem. Denize karşı vurucam malı vurucam malı geceleri yıldızlara şiir yazicam.


Ulan ne harman kalmışım be.....

İyi bakın kendinize dumaniniz bol olsun

 

[cannabislower]

sa kankalar 20 yasımdan bu yana içerim şu an 35 yasındayım aile de bulamadıgım sevgiyi şevkati bu yeşil bitkide buldum, sizler ve benim kafa da insanlar az tr de herkez takmış bi at gözlüğü, bir gün gelecek tr de anlayacak bunun ne kadar iyi birsey oldugunu, basımızda ki kişilerden ülkeyi bu hale getirenlerden bi kurtulsak , bizler gibi düşünen biri bir gün gececek elbet bu ülkenin başına,
DUMANINIZ BOL OLSUN

 

[El Rincón]

13-14 yaşıma kadar çok ağır şiddete maruz kaldım öz babam tarafından, dayak , küfür, beddua gırla. akıl pek yerinde değildi. sonra defoldu gitti, babam yoktu, para yoktu, imkan yoktu, küçük saçma sapan geri kafalı ataerkil bir vilayette büyüdüm, düzgün akıl veren yoktu. kendi kendime liseyi bitirdim 5 parasız sağda solda çalışarak, kendi kendime üniversite okudum 4 yıl, şimdi 40a merdiven dayadım, evlendim çoluğa çocuğa karıştım, işim gücüm var şükür. babam bile var artık, yıllar sonra tekrar buluştuk, dayakları için af diledi ağladı, ''en azından sapıklığım yoktu, evime bakan adamdım, bak müge anlıya ne babalar var'' diyerek kendini savundu

ancak çocukluk travmalarımı hala atlatamıyorum. en mutlu günümde bile mesela bir pasta keserken,kutlama yaparken,gezerken gözümün önüne şiddet içerikli kareler gelir. çocuğumu her akşam eve gelip severken öperken, ''şu kadarcık sabiye insan nasıl el kaldırır, nasıl kötü konuşur'' düşüncesiyle kendime acırım, kendi kendime acite bir dünya yaratırım

işte bu mucizevi yeşil bitki benim enn büyük meditasyonum. ellerimle büyütürüm, ağzımla içerim büyütmesi ayrı zevk içmesi ayrı zevk. ne sativa ne indica, içtikten sonra değil bir canlıya zarar vermek kötü düşünmek, geçmişimdeki kötülükleri bile unuturum, çocuk olurum eğlenir gülerim bu yüzden sık sık içerim içmeyi severim, alkol ağzıma damlatmam, kimyasalın adını anmam , ama yeşili gördüm mü, dibinde uyurum üstadım

Gardaş tam benim hayatımı anlatmışsın hislerimiz aynı yanlız değilsin vay be duygulandım fena

 

[frodo bagginss]

Ayranı kabarık biriyim abi sporcuyum kendimi kontrol etmeye çalışıyorum ama bazen yemiyor bi olay yaşandıktan sonra çok öfkelendiysem o anı unutuyorum sonra neler olduğunu hatırlamıyorum bu meret sayesinde daha uyumlu oluyorum sağolsun @OttoMan47 abim yardımcı oluyor kendi growumu yapıcam bakalım uğraşıyoruz kısmet be

 

[SentetikZenci]

İlk kez 16 yaşında kullandım arkadaş ortamı tabii. Kankalarım bi cigara sardı döndürüyoruz ama o an hiç bi bok anlamamıştım cigaradan.

Sonra bi kanal keşfettim bi 50 lik fiş aldım dedim kankalara hadi sarın içek. 2 sigara yaptık işte ilk kez o zaman girmişti kafama. Sanki herşeyi biliyordum tüm evrenin şifreleri bende saklıydı, okadar güzel hissettiriyodu ki içim kıpır kıpır, gözlerim düşüyo, tatlı bi uyku hali var birazda. O zaman dedim ki bu kafa en temizi.

Ne alkol gibi yuvarlanıp rezil oluyosun, ne de şeker gibi ağzın ayrı yüzün ayrı oynuyo.

Çok sevmiştim esrarı, şimdilerde arkadaş ortamında değilde kendi zihnimin içinde yolculuk yapmak istediğimde içiyorum. Daha açık düşünebiliyorum.
Söz yazarıyım ben, bana bazen ilham kaynağı oluyor. Yani beynim sanki çok daha fonksiyonlu çalışıyor gibi.
Öyle işte seviyorum bu mereti, çok seviyom öyle böyle değil.

 

[ayteach]

Hastayiz olmayinca yastayiz.

 

[szrlkrsii]

13-14 yaşıma kadar çok ağır şiddete maruz kaldım öz babam tarafından, dayak , küfür, beddua gırla. akıl pek yerinde değildi. sonra defoldu gitti, babam yoktu, para yoktu, imkan yoktu, küçük saçma sapan geri kafalı ataerkil bir vilayette büyüdüm, düzgün akıl veren yoktu. kendi kendime liseyi bitirdim 5 parasız sağda solda çalışarak, kendi kendime üniversite okudum 4 yıl, şimdi 40a merdiven dayadım, evlendim çoluğa çocuğa karıştım, işim gücüm var şükür. babam bile var artık, yıllar sonra tekrar buluştuk, dayakları için af diledi ağladı, ''en azından sapıklığım yoktu, evime bakan adamdım, bak müge anlıya ne babalar var'' diyerek kendini savundu

ancak çocukluk travmalarımı hala atlatamıyorum. en mutlu günümde bile mesela bir pasta keserken,kutlama yaparken,gezerken gözümün önüne şiddet içerikli kareler gelir. çocuğumu her akşam eve gelip severken öperken, ''şu kadarcık sabiye insan nasıl el kaldırır, nasıl kötü konuşur'' düşüncesiyle kendime acırım, kendi kendime acite bir dünya yaratırım

işte bu mucizevi yeşil bitki benim enn büyük meditasyonum. ellerimle büyütürüm, ağzımla içerim büyütmesi ayrı zevk içmesi ayrı zevk. ne sativa ne indica, içtikten sonra değil bir canlıya zarar vermek kötü düşünmek, geçmişimdeki kötülükleri bile unuturum, çocuk olurum eğlenir gülerim bu yüzden sık sık içerim içmeyi severim, alkol ağzıma damlatmam, kimyasalın adını anmam , ama yeşili gördüm mü, dibinde uyurum üstadım

Ne güzel yazmışsın abicim eline sağlık :')

 

[IcBlue]

Ben bu meretle el ele verip bipolara orta parmak kaldırıyorum, dostluğumuz sadece bundan ibaret olmamakla birlikte en büyük nedeni bu. Depresif epizodda şöyle bir duş almak, ne bileyim bir dışarı falan çıkmak, her şeyi geçtim yataktan kalkmak bile lüks olduğu için proje geldiğinde sapık gibi hiç kalkmadan başında oturup, bir an önce bitirmeye oynuyorum. Bunu yapabilmemin tek yolu da mani, çünkü manikken asla uyumaz, kafanızda aynı anda beşyüz yirmi tilkiyi kuyrukları birbirine değmeden dolandırır ve bir yandan da rabbim benim ayağım değsin diye bu yerdeki taşları ne de güzel yaratmış diyecek kadar da narsistsinizdir, manik yanınızı depresifin dibindeyken bile kulağından çekip çıkartmak için en güzel yol da o dumanı çekmektir. Bizim ailede içilir sohbet edilir. Babamın hep ağzında piposu, abimle eşimin cebinde hep alengirli sarma tabakaları, terasımızda hep üj bej kök olur. Aralarında bir ben kekoyum aykü, kovadan aşağısına burun kıvırıyorum. Proje dönemlerimde bir kucak sömekle odaya kapanırım, odanın ortasından kova asla kalkmaz, nadiren kapıdan kafamı çıkartıp kıymetlimisss diye tısladığımda üzerime munchies atarlar, kazara bir şey için odaya girmeleri gerekirse yerdeki munchies denizinden seke seke geçmeleri gerekir zira aralarında henüz bitmemişler olabilir. Proje bitene kadar manik kalmayı garantilemek için az biraz da cambodiana yaslanırım. Proje bitince de sanki geçtiğimiz bir haftadır odadaki o gollum ben değilmişim gibi havada tüy misali süzülerek bizimkilerin yanına gider "naptınız ya sattınız mı dobloyu" gibi iğrenç şakalarla koltuğa çökerim. Kafam düşerken teletabilere veda edercesine son munchiese yaslar bir sonraki proje dönemine kadar aksamları aile sohbetlerimizde birkaç kapakla yetinirim.

 

[mami10_]

Ben bu meretle el ele verip bipolara orta parmak kaldırıyorum, dostluğumuz sadece bundan ibaret olmamakla birlikte en büyük nedeni bu. Depresif epizodda şöyle bir duş almak, ne bileyim bir dışarı falan çıkmak, her şeyi geçtim yataktan kalkmak bile lüks olduğu için proje geldiğinde sapık gibi hiç kalkmadan başında oturup, bir an önce bitirmeye oynuyorum. Bunu yapabilmemin tek yolu da mani, çünkü manikken asla uyumaz, kafanızda aynı anda beşyüz yirmi tilkiyi kuyrukları birbirine değmeden dolandırır ve bir yandan da rabbim benim ayağım değsin diye bu yerdeki taşları ne de güzel yaratmış diyecek kadar da narsistsinizdir, manik yanınızı depresifin dibindeyken bile kulağından çekip çıkartmak için en güzel yol da o dumanı çekmektir. Bizim ailede içilir sohbet edilir. Babamın hep ağzında piposu, abimle eşimin cebinde hep alengirli sarma tabakaları, terasımızda hep üj bej kök olur. Aralarında bir ben kekoyum aykü, kovadan aşağısına burun kıvırıyorum. Proje dönemlerimde bir kucak sömekle odaya kapanırım, odanın ortasından kova asla kalkmaz, nadiren kapıdan kafamı çıkartıp kıymetlimisss diye tısladığımda üzerime munchies atarlar, kazara bir şey için odaya girmeleri gerekirse yerdeki munchies denizinden seke seke geçmeleri gerekir zira aralarında henüz bitmemişler olabilir. Proje bitene kadar manik kalmayı garantilemek için az biraz da cambodiana yaslanırım. Proje bitince de sanki geçtiğimiz bir haftadır odadaki o gollum ben değilmişim gibi havada tüy misali süzülerek bizimkilerin yanına gider "naptınız ya sattınız mı dobloyu" gibi iğrenç şakalarl koltuğa çökerim. Kafam düşerken teletabilere veda edercesine son munchiese yaslar bir sonraki proje dönemine kadar aksamları aile sohbetlerimizde birkaç kapakla yetinirim.

Ah bir bipolar daha son 1 senedir mani dönem geçiremiyorum (( bipoların en güzel yanı mani dönemi bence