Ramazanda dayımlar iftara geldi. 40 küsür yaşlarında dayı oğlu var yemekten sonra balkonda buluştuk. Baktım bir tekli çıkarttı iki nefes aldıktan sonra uzattı. Bir nefes aldım tekrar bana uzattığında kafası gelmeye başlamıştı. Durumu az çok anlayıp ikinci dumanı formaliteden alıp bu kadar yeter bana diyip bıraktım. İçeri dönüp çayı elime aldığımda zirve yaşıyordum. Abi geldiğinde yüzünde ki ifade değişmişti. Yarım saat sonra normale döndüm. 15 dakika sonra tekrar çıktık balkona bu sefer yanımda başladı işçiliği. Bildiğin Adıyaman tütünü toz haline getirmişler abi bu ne dedim.
Katkılı kubar dedi. Dedim abi gram ot tadı ve kokusu yok. O yüzden bunu içiyorum saat başı bir tane dedi. Dedim afedersin ama sen yraaa yemişsin
Güldü sonra uzattı yaktım iki derin nefes üst üste aldım. Uzattım dedim yeter. Peşine çay ve bir adet boş yaktım. Ama kafam o kadar hızlı yükseldi ki ne yapacağımı şaşırdım. Kimseyle muhatap olmadan direkt kenefe koştum.
Bu arada kenefte kalma rekoru sülalede bendenize aittir
oturdum klozete başladım hayatı sorgulamaya kafam felaket güzel ama öyle temiz değil bildiğin bonzai kafası. Ben tuvalette fenalık geçirmeye başladım ve istifra ettim. Saate baktım daha 15 dakika olmuş. Elimi yüzümü yıkadım peşine de 5 dakika insta da takılıp aynada kendimi kontrol edip çıktım.
Nerdesin len dedi çıkınca.
zıçtım diyip geçiştirdim hadi bi tane daha yapıyorum dedi. Dedim abi benden bu kadar. İstersen bırakayım sana biraz takılırsın dedi. Dedim eyvallah ben pek sevemedim kafasını ve konusunu kapattım.
Bu bayram bi ufağı ile köyde denkleştik ona sordum yok mu bir şey diye. Met var dedi abi sen de mi dedim. Arkadaşlarla sabaha kadar oturcağımız zaman uykuyu alsın diye çekeliyorum dedi. Sonra ramazanda ki olayı anlattım. O kadar söyledim dinlemiyor nakodumun salaa dedi