Yorumları okuyorum da gerçekten çok üzülüyorum.Bu forumda tonlarca madde kullanıp psikolojinin P sinden anlamayan o kadar çok insan var ki...
(Şimdi size 3 sene boyunca yaşadığım psikolojik evrelerin özetini anlatacağım,hayat her hatayı yapacak kadar uzun değil,inanıyorum ki benim yaşamımdan da tecrübe çıkaracak birileri mutlaka olur izninizle) :
Bundan 3 sene önce bilmeden içilen bir bonzainin mağduru olarak size tecrübelerimi aktarmak istiyorum.
Öncelikle biraz beyini tanımak lazım,beyin dediğimiz organizmanın vücüddaan bağımsız bir savunma sistemi vardır ve dışarıdan gelen tehtitlere karşı kendisini daha daha hassas bir korumaya alır.Bende o lanet gecede tuvalette kalp krizinden ölmek üzereyken aynaya baktığımda kendimi kefene sarılı şekilde kabirde görüp halisler yaşıyordum.Ben bir şekilde kurtuldum ama daha sonrasında kurtulamayan birisi oldu ne yazik ki.Her neyse bu konuya çok girmek istemiyorum.O gecenin sonrasında beynim kendi savunma sistemini aktifleştirmiş ve çoğumuzun hastalık sandığı ancak hastalık olmayıp sadece bir sempton olan depersonalizasyona yakalanmıştım.İlk haftalar kendimi rüyada gibi hissediyordum,daha henüz bana ne olduğunu anlayamadan gittiğim psikiyatrist şizofreni başlangıcı diye bana ilaçları dayamıştı.Ancak bir sorun vardı ben şizofreni değildim ve öyle bir bulguda yoktu !! Daha sonra ki bir hafta boyunca şizofreniyi detaylıca araştırırken ya doğruysa korkusu bende panik atağa yol açmıştı,sonradan anksiyetelerim arttı ve vücut tüm serotonin hormonunu keserek beni ağır bir depresyona itmişti.daha sonra ki bir hafta içinde ise küçüklükte yendiğim OKB hastalığı tekrar yakama yapışmış insanların gözlerinin içine bakmaya bile korkan takıntılı güçsüz aciz paranoyak biri olmuştum.Ardından geçen zaman içerisinde farklı doktorlara gidip asıl hastalığımı öğrenmiştim ve sonrasında tekrar tekrar derken bana şifayı getirecek asıl doktorla aylar sonrasında tanışmıştım.Tabi bu süre içerisinde doktor değiştirmemin sebebi hastalığımın gram azalmaması aksine intihar dürtülerimin tavan yapması sonucu kendimi yürüyen bir ceset gibi görmemden kaynaklanıyordu...
Şimdi konuyu biraz toplamak gerekirse,hastalığa yakalandığım an itibariyle 6 ay boyunca boş sigara dahi içmemiştim sonradan tanıştığım doktor sayesinde 3 ayda doğru ilaç ve doğru tedaviyle bu hastalıklar %90 azalmış sadece anksiyete ve okb yi zihnimin içinden atamıyordum.Adım attığım her an yaşadığım şehir üstüme geliyor korkularım beynimin içerisinde devamlı nüfuz ediyordu,sonrasında çözümü şehir değiştirmekte buldum,
ve verdiğim bu karar sayesinde anksiyetelerim de tamamen kaybolmuştu.Tek sıkıntım artık sadece OKB idi bunun ise sebebi tamemen serotonin eksikliğinden kaynaklı olduğu söyleniyordu,bu ise beni zaman zaman depresyona sokuyor ve ilaç kullanırken aynı zamanda çözümü alkolde aramaya başlamıştım.
Tabi günler geçtikçe alkolun verdiği cesaret beni tekrar cigara içmeye itmişti.Aslında bonzaiden sonrada bir daha içmem diye düşünüyordum ama öncesinde alkol dahi almadan tükettiğim tek şey oydu.Ve gene bir şekilde temin edip içmeye başladım.Uzun zaman sonrasında ilk alkolsüz içişimde ağır bir anksiyete geçirdim ve bana yaramadığını düşünüp kenara koydum.Sonraki alkol içisimde tekrar denedim ve anksiyetelerin azaldığını fark ettim.Ardından 4 ay boyunca her alkol içişimde cigarada içiyor kimi zaman anksiyete yaşıyor kimi zaman ise o sakin kafayla korkularımın daha çok üzerine gidiyordum derken,olaydan doktoruma bahsettim alkolle hapları içerken dozajı 1/4 içmemi cigaranın ise beynimdeki serotonin seviyesini tekrar değiştireceğini ve ilaçların bir işe yaramayacağını söyledi.
Ama ben doktoruma uymadım ve 6 ay boyunca haplarımı kullanmadan cigara ve alkol içitm.Sonuç olarak dopamin seviyemin **** siktim,tüm hastalıklar geçti ama OKB geçmedi sadece ciddi bir azalma vardı kompülsyon dediğimiz hareketler ( göz temasından kaçma gibi ) tamemen bitti ama onu tetikleyen obsesyonları zihnimden atamadım ve tekrar ilaca başladım bıraktım başladım bıraktım...
Tabi aylar geçti bu süreçte okuduğum okulumdan mezun oldum, iş hayatına atıldım evlendim hayatım düzene girdi uzun bir süre ayda 1 kere alkol zor içebiliyordum diğerini bulmak imkansızdı tabi bu sürede düzene giren hayatım sayesinde obsesyonları tamamen yendim ama serotonin eksikliği beynimde gün içerisinde yaşadığım ciddi bir baskıya sebep olmaya başlamıştı.Bu süreçte ben ise boş durmayıp şehir dışından lemon haze gibi sigaralar çözdüm ve kendime 2 güne bir içme şartı koydum,bir baktım ki bu şartlama benim motivasyonumu arttırmış gün içerisindeki tüm stresimi yenmemi sağlamış ve en önemlisi kafamdaki baskılarda bir anda yok oluvermişti.Şu an çok sağlıklıyım ve ileriye dönük CBD ile ilgili şeyler denemeyi düşünüyorum,ilaç kullanmıyorum ve nereye kadar böyle gider bilmiyorum bunu zaman gösterecek...
Çok uzattım biliyorum ama gel gelelim senin sorununa sevgili arkadaşım : Bende uzun bir dönem skunk içtim ve büyük ihtimal beni tribe sokan şey onun içindeki kimyasallardan kaynaklanıyordu.İçtiğin sigara senin beyin savunma sistemini devreye sokmuş ve her içisinde beynin kendini korumak adına sana panik atak yaşatmış ve buda beyin kimyanı değiştirip seni sürekli ayık tutmak için anksiyelerini arttımış.Bu tarz şeylerin hastalık olabilmesi için belli bir zaman boyunca tekrar etmesi ve seni fazlasıyla rahatsız etmesi lazım ve gördüğüm kadarıyla bu bulguların hepsi sende var.Benim görüşüm mutlaka bir psikiyariste gidip güzel bir tedavi alman,öncelikle bu panik atağının geçmesi lazım.Bu süreçte içtiğin alkol bile sende panik atağı tetikleyebilir !! Cigaraları saymıyorum bile.Kendinden cidden emin olduktan sonra cigarayı küçük dozajlarda deneyebilirsin tabi içip içmemek tamamen sana kalmış ben sadece içtiğini farz ederek konuşuyorum.Yaşadığın bu süreçte her şey seni bunaltıp kendini aciz hissetmeni sağlıcaktır lütfen beyninin bu oyununa aldırma senin gibi milyonlarca insan olduğunu düşün ve en basitinden bunun bir hastalık olduğunu kabullenip iyileşeceğin vakte odaklan.Hayat gerçekten korkularla yaşayacak kadar uzun değil...Bu süreçte yeni hobiler edinmeye çalış ve kafanı dağıt,zaman geçtikçe her şey normale binecek merak etme :
