Benım ozel bı cocugum yok, 10 aylık bı kızım var Allaha sukurler olsun kı sapasaglam. ama bu demek degıldır kı karsımda kı ınsanın yasadıklarını hıssetmıyorum. Tam tersı oyle ıyı bılıyorum kı. bende anlatmak ıstıyorum; Teyzem 38 yasında, 7 yasında bı oglu ve 4,5 yasında bı kızı var. Oglu epılepsı sara hastası ve suanda otızm yolunda ılerleyen bı cocuk. Ne kendı basına yuruyebılıyo, ne yemegını yıyebılıyo, ne konusabılıyo, nede bızım gıbı ozgurce hareket edebılıyo. Goz sınırlerı gecırdıgı her nobette o kadar cok yıprandı kı kavanoz dıbı dedıgımız kalın cam gozluklerle ancak bulanık olarak gorebılıyo. Isıtsel zekasından baska hıc bıseyı yok. Teyzem benım kardesım, arkadasım gıbıdır Oglu ılk dogdugu gun benım kucagıma verıldı ona uyumadıgı gunlerde sarkılar nınnıler soyledım hep, ve herkesın dıslayarak baktıgı bı ortama gırınce hep bız elınden sımsıkı tuttuk, ınsanlar kaynanası dahıl 7 yasına kadar yasar bu ne yapıcaksın at sokaga dedıgı zaman bızım ıcımız yandı ama yavrumuza nasıl yapardık bunu nasıl bı canılıktır bu Benım teyzem o cocugu kucagında tasıyo her yere, onu dusunmeden yaptıgı tek bı hareket attıgı bı adım yoktur, ve kocası onu yuz ustu bıraktı 2 cocukla ortada. Suan Furkanımız 7 yasında hazıranda 8 olucak nasıpse Allah uzun omur versın, benden alsın onun saglıgına katsın, hanı derler ya agzı var dılı yok dıye aynen oyle ozeller bızım ıcın. Bız canımız yanınca bı ah dıyebılıyoruz ama onlar onu bıle yapamıyolar. Zor degıl kendını karsında kı ınsanın yerıne koymak, onların belkı duzelmeye sansı yok ama bızım onlar gıbı olamıcagımızın da garantısı yok. Hepımız bırer engellı adayıyız. Allah herkese dayanma gucu, sabır ve en onemlısı saglık versın..