Kimsenin birinci tercihi olmamak gibi bir buhranı esrar ve alkolke erteliyor bazen de yok ediyordum. Kasvetli bir kış akşamı arkadaşlarımın bunu bana kanıtlamak istercesine yaptığı hareketle esrar veya alkole degil, daha önce 4-5 kere denediğim ketamine davrandım. Aradım çorbacıyı siparişi verdim. Elime geçmesi 2 saat sürdü.
Sürekli k-hole girip 1 saat takılıp 2 line daha çekip geri girmeyi seviyordum. Hem hayattan bir kaçış sağlıyor hem de duygularımı yok etmeme yarıyordu.
Bu aktiviteyi 4 saat kadar sürdürdükten sonra 4 line kaldığını gördüm. Aman en kötü ne olabilir ki (hitlerin polonyaya saldırırken bunu dediğine eminim) diyip 4 line'ı çektim. Bahtaniyemi cektim drip'i tükürdüm ve hole'u beklemeye basladım.
Hole dediğimiz olay çok garip fiziksel bir hissiyatla başlıyor(bahtaniyenin altından bi elin sizi çekmesi, borulardan su olup akmak veya uçmak :d) ardından tamamen kafa s1kən bir trip.
Alt komşunun kapıyı tekmelemesi, karşıdan dürbünle beni izlemeleri, CIA,KGB,FBI'ın beni aldırmak için bi helikopter yollaması gibi ufak, minik paranoyalar beni hole'dan erken kaldırdı.
Genelde hole'a girerim 1-1.5 saat takıldıktan sonra kalkarım. Kalktıktan sonra 5-10 dakika icerdinde kafam duser.
Hole'dan o gün erken kalkmamdan dolayı kafamı düşmesi çok daha uzun sürecekti fakat ketaminle tamamen uyuşan ben bunu aklıma getirememiştim.
Kendi evimde odama saklanıp kafamın düşmesini bekledim. Zaman kavramım da olmadığı için 5 dakikalık bekleyiş benim için 1 saat sürdü.
Bir korkuyla hemen duşa girdim. Kendimi sakinleştirmeye çalışıp geçiceğini söylüyordum. Duştan çıktım ve geçmediğini farkettim.
Artık kararımı vermiştim kafam ölene kadar güzel kalacaktı. İyi veya başarılı bi adam olamiyacaktım çünkü çoktan ketamin adama dönüşmüştüm.
Ilk başta insanlarla nasıl iletişime geçebilceğimi düşündüm. Karşımda biri varmiş gibi konuşmaya başladım. Karşımdaki hayali necmiye kafamin güzel olduğunu ayıktırmamaya çalışıyordum. Tam da bu provanin ortasindayken 2 gün sonra calculus sınavım olduğu aklıma geldi.
Ders çalışabilir miydim? Artık integral çözemiyecek miyim? Bu sorularin cevaplanmasi gerekiyordu. Açtım kitabı başladım çift katlı integrallere göz gezdirmeye. Elbetteki o esnada bir şempanzenin bile beni kutuya oyuncak atma yarışında tokatlayabilecegini bilmiyordum.
Tekrar yatagıma gectim ve cnn'i açtım her zamanki gibi tayyip vardı. Yine bir şey anlatıyor ve o kafayla benim hoşuma gidiyordu. Tayyipçi mi olsam diye düşündüm. Hayatımı tayyipçi olarak kazanabilir miydim? Hem insanlar zaten tayyipcileri cok sorgulamiyo ben bu kafayla çok dikkat çekmem diye düşündüm.
Tayyibi izlerken hep başkaları için kendimi düzeltmeye çalıştımı fark ettim. Tayyibe baktım. O oyle degildi kendine saray bile yapmişti. Ama ben delirdigimi sanip sirf baskalari icin düzelmeye çalışıyordum. O esnada aklıma Gregor Samsa geldi. Ne farkımız vardı o böcek ben ise böcek zekalı bi ketamin adamn olmuştum. Nerdeyse aynıydık. Bunu farkettikten sonra yavaş yavaş ayılmaya başladım.
Böyle bir olayı bu sekilde gregor samsaya baglamak beni daha da depresif yapmıştı. Gecenin başlangıcındaki insani kalp kırıklığına ekstradan bir varoluşsal sancı ekleyip uyudum.
Okuduğunuz için teşekkür ederim :d
Sürekli k-hole girip 1 saat takılıp 2 line daha çekip geri girmeyi seviyordum. Hem hayattan bir kaçış sağlıyor hem de duygularımı yok etmeme yarıyordu.
Bu aktiviteyi 4 saat kadar sürdürdükten sonra 4 line kaldığını gördüm. Aman en kötü ne olabilir ki (hitlerin polonyaya saldırırken bunu dediğine eminim) diyip 4 line'ı çektim. Bahtaniyemi cektim drip'i tükürdüm ve hole'u beklemeye basladım.
Hole dediğimiz olay çok garip fiziksel bir hissiyatla başlıyor(bahtaniyenin altından bi elin sizi çekmesi, borulardan su olup akmak veya uçmak :d) ardından tamamen kafa s1kən bir trip.
Alt komşunun kapıyı tekmelemesi, karşıdan dürbünle beni izlemeleri, CIA,KGB,FBI'ın beni aldırmak için bi helikopter yollaması gibi ufak, minik paranoyalar beni hole'dan erken kaldırdı.
Genelde hole'a girerim 1-1.5 saat takıldıktan sonra kalkarım. Kalktıktan sonra 5-10 dakika icerdinde kafam duser.
Hole'dan o gün erken kalkmamdan dolayı kafamı düşmesi çok daha uzun sürecekti fakat ketaminle tamamen uyuşan ben bunu aklıma getirememiştim.
Kendi evimde odama saklanıp kafamın düşmesini bekledim. Zaman kavramım da olmadığı için 5 dakikalık bekleyiş benim için 1 saat sürdü.
Bir korkuyla hemen duşa girdim. Kendimi sakinleştirmeye çalışıp geçiceğini söylüyordum. Duştan çıktım ve geçmediğini farkettim.
Artık kararımı vermiştim kafam ölene kadar güzel kalacaktı. İyi veya başarılı bi adam olamiyacaktım çünkü çoktan ketamin adama dönüşmüştüm.
Ilk başta insanlarla nasıl iletişime geçebilceğimi düşündüm. Karşımda biri varmiş gibi konuşmaya başladım. Karşımdaki hayali necmiye kafamin güzel olduğunu ayıktırmamaya çalışıyordum. Tam da bu provanin ortasindayken 2 gün sonra calculus sınavım olduğu aklıma geldi.
Ders çalışabilir miydim? Artık integral çözemiyecek miyim? Bu sorularin cevaplanmasi gerekiyordu. Açtım kitabı başladım çift katlı integrallere göz gezdirmeye. Elbetteki o esnada bir şempanzenin bile beni kutuya oyuncak atma yarışında tokatlayabilecegini bilmiyordum.
Tekrar yatagıma gectim ve cnn'i açtım her zamanki gibi tayyip vardı. Yine bir şey anlatıyor ve o kafayla benim hoşuma gidiyordu. Tayyipçi mi olsam diye düşündüm. Hayatımı tayyipçi olarak kazanabilir miydim? Hem insanlar zaten tayyipcileri cok sorgulamiyo ben bu kafayla çok dikkat çekmem diye düşündüm.
Tayyibi izlerken hep başkaları için kendimi düzeltmeye çalıştımı fark ettim. Tayyibe baktım. O oyle degildi kendine saray bile yapmişti. Ama ben delirdigimi sanip sirf baskalari icin düzelmeye çalışıyordum. O esnada aklıma Gregor Samsa geldi. Ne farkımız vardı o böcek ben ise böcek zekalı bi ketamin adamn olmuştum. Nerdeyse aynıydık. Bunu farkettikten sonra yavaş yavaş ayılmaya başladım.
Böyle bir olayı bu sekilde gregor samsaya baglamak beni daha da depresif yapmıştı. Gecenin başlangıcındaki insani kalp kırıklığına ekstradan bir varoluşsal sancı ekleyip uyudum.
Okuduğunuz için teşekkür ederim :d
